ในความรู้สึกใหม่ของ Netflix Don’t Look Upนักดาราศาสตร์สองคนที่รับบทโดยเจนนิเฟอร์ ลอว์เรนซ์และลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ ค้นพบดาวหางขนาดใหญ่ที่มุ่งหน้ามายังโลก และพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเตือนประธานาธิบดีสหรัฐฯ ซึ่งรับบทโดยเมอริล สตรีพ ความหวังของพวกเขาคือรัฐบาลจะดำเนินการเพื่อป้องกันภัยพิบัติในขณะที่มีเวลา ความพยายามของพวกเขาถูกล้มล้างด้วยการผสมผสานระหว่างความเห็นถากถางดูถูกทางการเมืองแบบรับใช้ตนเอง ผลประโยชน์ทางธุรกิจของมหาเศรษฐี สื่อที่มองว่างาน
ของตนเคารพในผลประโยชน์เหล่านั้นและคำเยาะเย้ยถากถางดูถูกนั้น
และประชากรมีเงื่อนไขว่าจะไม่เงยหน้าขึ้นมอง เป็นคำอุปมาที่ชัดเจนสำหรับภัยคุกคามของสภาพอากาศที่แปรปรวน ซึ่งคำเตือนและคำวิงวอนจากนักภูมิอากาศวิทยาและนักวิทยาศาสตร์ ตลอดจนจากนักรณรงค์ นักเศรษฐศาสตร์นิเวศวิทยา และอื่นๆ ที่เพิ่มจำนวนขึ้น กำลังถูกเพิกเฉย ถูกมองข้าม และบางครั้งก็ถูกเยาะเย้ยจากคนวงในทางการเมือง
แต่หลังจาก 40 ปีที่โดดเด่นด้วยนโยบายเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมใหม่ที่เน้นการครอบงำของ นโยบายเศรษฐกิจ แบบเสรีนิยมคำอุปมาสามารถขยายไปถึงความท้าทายเกือบทุกอย่างที่ต้องการการตอบสนองอย่างจริงจัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกี่ยวข้องกับการยืนหยัดเพื่อผลประโยชน์ส่วนได้ส่วนเสีย
มีสิ่งที่ผิดพลาดมากกว่าวิสัยทัศน์และความกล้าหาญ บริการสาธารณะไม่มีความสามารถในการตอบสนองต่อปัญหาต่างๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในระยะยาวและโรคระบาดในระยะสั้นอีกต่อไป
ความสามารถในการบริหารและการตัดสินใจของพวกเขาถูกปลดออกไป เช่นเดียวกับความสามารถที่เพิ่มขึ้นในระบบสุขภาพและในหลายประเทศ ความสามารถในการตอบสนองต่อการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทาน ทั้งหมดนี้ในนามของประสิทธิภาพ แต่มีผลของการสร้างความเปราะบางในขณะที่มีส่วนร่วม สู่ความไม่เท่าเทียมกันและความสุดโต่ง
Hayekแม้จะมีชื่อเสียง แต่ก็น่าจะมีอิทธิพลน้อยที่สุดในสามคนนี้ เขาเห็นว่าระบบเศรษฐกิจแบบผสมผสานซึ่งอิงกับตลาดแต่ควบคุมโดยรัฐบาลเป็นขั้นตอนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้บนถนนสู่เผด็จการ
ฟรีดแมนใช้ทฤษฎีเงินที่ไร้เดียงสาและล้าสมัย ซึ่งไม่ได้ถูกนำมาใช้เร็วกว่าที่ถูกละทิ้งในช่วงต้นทศวรรษ 1980 แต่ก็เหมือนกับที่ Hayek มองเห็นเสรีภาพในการเก็บภาษีต่ำและสนับสนุนการแปรรูปและการลด
กฎระเบียบ ฟรีดแมนเป็นผู้โต้แย้งว่าหลายคนต้องว่างงานเพื่อกดค่าแรง
บูแคนันเช่นเดียวกับฟรีดแมน แย้งว่านักการเมืองและข้าราชการสามารถไว้วางใจให้กระทำการเพื่อผลประโยชน์ของตนเองโดยเสียค่าใช้จ่ายต่อสังคม และเกือบทุกอย่างที่ข้าราชการสามารถทำได้ดีกว่าโดยภาคเอกชน
ในช่วงทศวรรษที่ 1980 ทั้ง 3 คนได้เข้าครอบงำการเมืองฝ่ายอนุรักษ์นิยมในประเทศที่มีรายได้สูง แนวคิดของพวกเขายังช่วยข่มขู่ผู้ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง รวมทั้งรัฐบาลแรงงาน Hawke-Keating ในออสเตรเลีย และกลุ่มแรงงานทุกกลุ่มที่ประสบความสำเร็จ อิทธิพลนั้นยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้
Mazzucato, Kelton และ Raworth ต้องการพาเราออกไป
ในหนังสือMission Economyของเธอ นักเศรษฐศาสตร์ของ University College London Marianna Mazzucato จินตนาการถึงความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันระหว่างภาครัฐและเอกชน: รัฐบาลเชิงรุกที่แก้ปัญหาโดยร่วมมือกับภาคเอกชนเพื่อจัดการกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและปัญหาและโอกาสเหนือสิ่งอื่นใด เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วสู่ความยั่งยืน
Stephanie Kelton ที่มหาวิทยาลัยแอดิเลดในเดือนมกราคม 2020 John Staines
The Deficit Mythของ Kelton อธิบายว่าระบบการเงินสมัยใหม่ทำงานอย่างไร และทำลายคำเปรียบเปรยของรัฐบาลในฐานะครัวเรือนที่กลุ่มเสรีนิยมใหม่ใช้เพื่อผลักดันงบประมาณที่สมดุลและรัฐบาลที่เรียบง่าย
Kelton ชี้ให้เห็นว่าเป็นเรื่องปกติที่รัฐบาลจะขาดดุล (รัฐบาลเครือจักรภพของออสเตรเลียเกือบทุกครั้ง ) และการขาดดุลเหล่านี้ทำให้ภาคเอกชนหลีกเลี่ยงการก่อหนี้
รัฐบาลที่สร้างสกุลเงินของตนเอง เช่น ของอเมริกาหรือของออสเตรเลีย อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมในการชี้นำภาคเอกชนในการให้บริการตามวัตถุประสงค์สาธารณะ
ในขณะที่ทั้ง Mazzucato และ Kelton หารือเกี่ยวกับความหมายของสิ่งนี้และยกตัวอย่าง หนังสือของ Raworth ที่ระบุเป้าหมายที่รัฐบาลควรตั้งเป้าหมายได้ชัดเจนที่สุด
หนังสือเล่ม นั้นชื่อว่าDonut Economics กำหนดกรอบการทำงานเพื่อให้ทุกคนมีโอกาสเพลิดเพลินไปกับชีวิตที่ปลอดภัย มีเกียรติ และเชื่อมโยงกัน ในขณะที่เคารพขอบเขตสิ่งแวดล้อมของดาวเคราะห์ทั้ง 9 แห่งซึ่งเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการบำรุงรักษาโลก
กรอบการทำงานนี้จำเป็นต้องเปลี่ยนจุดโฟกัสออกไปจากเป้าหมายของการเติบโตทางเศรษฐกิจตามที่กำหนดโดยผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศไปสู่ชุดของตัวชี้วัดของสังคมที่ประสบความสำเร็จ ตัวชี้วัดมีความคล้ายคลึงกับ เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์การสหประชาชาติ
ทั้ง Kelton และ Raworth เป็นสมาชิกของ สภาเศรษฐศาสตร์สุขภาพสำหรับทุกคนขององค์การอนามัยโลกซึ่งมี Mazzucato เป็นประธาน หลักการชี้นำคือไม่ควรมองว่าสุขภาพเป็นสิทธิมนุษยชนเท่านั้น แต่ยังเป็นการลงทุนเพื่อความเจริญรุ่งเรืองอย่างต่อเนื่องด้วย เป็นแนวทางที่จะนำไปสู่การเตรียมการที่ดีขึ้นสำหรับโรคระบาดที่คาดการณ์ไว้เป็นเวลานาน
เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
